top of page

Ceramika raku - taniec gliny z ogniem

Technika raku to niezwykła podróż w świat ceramiki, gdzie każdy wyrób jest unikalnym dziełem sztuki. Nazwa „raku” nawiązuje do japońskiego słowa oznaczającego  radość, przyjemność, co doskonale oddaje charakter tego procesu twórczego. Ceramika raku to nie tylko tworzenie przedmiotów użytkowych, ale przede wszystkim artystyczna ekspresja, w której dominuje spontaniczność i nieprzewidywalność.

"W ceramice raku, każda pęknięcie, każda plama jest świadectwem wyjątkowego procesu twórczego. To piękno niedoskonałości, które czyni każde dzieło unikalnym.” — autor nieznany

Korzenie ceramiki Raku

Historia ceramiki Raku sięga XVI-wiecznej Japonii, a jej początki są ściśle związane z rozwijającą się wówczas kulturą ceremonii parzenia herbaty. Założycielem rodziny Raku, która wypracowała tę unikalną technikę, był Chōjirō. To właśnie on, pod wpływem mistrza ceremonii herbaty, Sen no Rikyū, stworzył pierwsze naczynia przeznaczone do parzenia i picia tego szlachetnego napoju.

Nazwa „Raku” pochodzi od wystawnego pałacu Jurakudai, wybudowanego w Kioto przez Hideyoshi Toyotomi, gdzie pod kierunkiem Sen no Rikyu odbywały się wielkie ceremonie herbaty. Naczynia Raku, ze względu na swoją prostotę i surowość, doskonale wpisywały się w filozofię zen, która leżała u podstaw ceremonii. Ich nieregularne kształty i niepowtarzalne efekty glazury miały symbolizować przemijalność i niedoskonałość świata.

Ceremonia herbaty a ceramika Raku

Ceremonia herbaty to nie tylko sposób parzenia i picia herbaty, ale także rytuał, który miał na celu osiągnięcie harmonii z naturą i samym sobą. Każdy element ceremonii, od przygotowania wody po podanie herbaty, miał swoje znaczenie.Naczynia Raku, ze względu na swoją prostotę i surowość, doskonale wpisywały się w filozofię zen, która leżała u podstaw ceremonii. Ich nieregularne kształty i niepowtarzalne efekty glazury miały symbolizować przemijalność i niedoskonałość świata.

Rozwój techniki Raku

Przez kolejne stulecia technika Raku była rozwijana i doskonalona przez kolejne pokolenia rodziny Raku. Artyści eksperymentowali z różnymi rodzajami gliny, szkliwami i technikami wypalania. Z czasem ceramika Raku przestała być zarezerwowana wyłącznie dla ceremonii herbaty i stała się samodzielną formą sztuki.

Raku w sztuce współczesnej

W XX wieku ceramika Raku zyskała na popularności poza granicami Japonii. Artyści na całym świecie zaczęli eksperymentować z tą techniką, tworząc niezwykłe i oryginalne dzieła. Raku przestało być jedynie rzemiosłem, a stało się formą wyrażania siebie i swoich emocji. Współcześni artyści często łączą tradycyjne techniki Raku z nowoczesnymi materiałami i formami, tworząc dzieła, które zaskakują swoją innowacyjnością.

Tajemnica efektu

To, co wyróżnia raku spośród innych technik ceramicznych, to niezwykłe efekty wizualne, które powstają w wyniku specjalnego procesu wypału. Ceramika pokryta szkliwami zawierającymi związki metali jest wypalana w wysokiej temperaturze, a następnie szybko schładzana w redukującym środowisku, np. w pojemniku wypełnionym trocinami. W wyniku gwałtownej zmiany temperatury szkliwo pęka, tworząc charakterystyczne wzory zwane krakle. Dym wnikający w powstałe szczeliny nadaje ceramice głęboką, ciemną barwę. Każdy wyrób raku jest więc unikatowy, a jego ostateczny wygląd zależy od wielu czynników, takich jak skład gliny, rodzaj szkliwa, temperatura wypału czy rodzaj materiału użytego do redukcji, a nawet warunki atmosferyczne takie jak wiatr, temperatura otoczenia.



Naked raku – odsłonięcie piękna gliny

Jedną z najbardziej fascynujących odmian techniki raku jest naked raku. W tej technice, przed nałożeniem szkliwa, powierzchnia ceramiki jest polerowana, a następnie pokrywana cienką warstwą angoby. Szkliwo pełni tu rolę jedynie ochronną, zapobiegając bezpośredniemu kontaktowi gliny z płomieniem. Podczas wypału szkliwo pęka, odsłaniając piękno polerowanej gliny, która w kontakcie z dymem nabiera szlachetnej, marmurkowej patyny.

Proces tworzenia

Tworzenie ceramiki raku to złożony proces, który wymaga zarówno wiedzy, jak i intuicji. Ceramicy pracujący tą techniką muszą dokładnie znać właściwości materiałów, z których korzystają, oraz rozumieć zachodzące podczas wypału procesy chemiczne. Ważne jest również doświadczenie, które pozwala przewidzieć, jak poszczególne czynniki wpłyną na ostateczny efekt.

"Wypalanie w piecu to jak obserwowanie narodzin nowego świata. Ceramika raku jest odbiciem natury, jej zmienności i piękna.” — autor nieznany

Proces wypalania w technice Raku – krok po kroku

Wypalanie w technice Raku to niezwykle ekscytujący i pełen niespodzianek proces, który nadaje ceramice wyjątkowy charakter. Jest to metoda redukcyjna, co oznacza, że podczas wypalania do pieca wprowadzana jest ograniczona ilość tlenu. Dzięki temu na powierzchni naczyń powstają charakterystyczne efekty, takie jak metaliczne połyski, pęknięcia szkliwa czy różnorodne przebarwienia.

Etapy wypalania:

  1. Suszenie

    1. Przed wypaleniem naczynia muszą być dokładnie wysuszone. Zbyt szybkie suszenie może prowadzić do pęknięć, dlatego proces ten powinien odbywać się powoli i równomiernie.

  2. Wypalanie w piecu

    1. Naczynia umieszcza się w piecu i podgrzewa do odpowiedniej temperatury, zazwyczaj około 900-1000°C.

    2. W trakcie wypalania szkliwo ulega stopieniu i pokrywa całą powierzchnię naczynia.

  3. Wyjmowanie z pieca

    1. Gdy naczynia osiągną odpowiednią temperaturę, są wyjmowane z pieca za pomocą specjalnych szczypiec i umieszczane w pojemniku wypełnionym łatwopalnymi materiałami, takimi jak trociny, siano lub papier.

    2. Pojemnik jest szczelnie zamykany, aby ograniczyć dostęp tlenu.

  4. Redukcja

    1. Materiały łatwopalne są podpalane. W wyniku spalania powstaje duża ilość dymu i gazów, które tworzą w pojemniku atmosferę redukcyjną.

    2. W takich warunkach szkliwo ulega różnym reakcjom chemicznym, co prowadzi do powstania charakterystycznych efektów.

  5. Chłodzenie

    1. Po pewnym czasie ogień gaśnie, a pojemnik jest otwierany. Naczynia są natychmiast przenoszone do pojemnika z wodą, aby gwałtownie je schłodzić.

    2. W wyniku różnicy temperatur powstają charakterystyczne pęknięcia szkliwa, zwane craquelure (krakle).

  6. Wykończenie

    1. Po ostygnięciu naczynia są oczyszczane z pozostałości po wypalaniu i mogą być dodatkowo polerowane lub woskowane.

Efekty wypalania Raku:

  • Metaliczne połyski: Powstają w wyniku reakcji miedzi zawartej w szkliwie z gazami powstającymi podczas spalania.

  • Pęknięcia szkliwa (krakle): Spowodowane są gwałtownym schłodzeniem naczyń.

  • Przebarwienia: Powstają w wyniku różnego rodzaju reakcji chemicznych zachodzących podczas wypalania.

  • Niepowtarzalność: Każde naczynie wypalone techniką Raku jest unikalne, ponieważ efekty końcowe są trudne do przewidzenia.

"Glina, ogień, woda – to żywioły, które spotykają się w ceramice raku. To sztuka, która łączy nas z naturą.” — autor nieznany


Raku jako forma ekspresji

Ceramika raku to niezwykłe połączenie starożytnych technik i współczesnej sztuki. Nie jest to jedynie rzemiosło, ale przede wszystkim forma artystycznej ekspresji, która pozwala twórcom na swobodne wyrażanie swoich najgłębszych emocji i przeżyć. Artyści pracujący tą techniką często czerpią inspirację z bogatej palety źródeł – od piękna otaczającej nas natury, poprzez filozofię zen z jej naciskiem na prostotę i harmonię, aż po najnowsze nurty w sztuce współczesnej.

W procesie tworzenia ceramiki raku, artysta ma możliwość eksperymentowania z różnymi formami, fakturami i kolorami.Efekty końcowe są często nieprzewidywalne, co dodaje temu rodzajowi sztuki dodatkowego uroku. Niepowtarzalne pęknięcia szkliwa, plamy i przebarwienia, które powstają w trakcie wypalania, nadają każdemu dziełu unikalny charakter. To właśnie ten element zaskoczenia sprawia, że ceramika raku jest tak fascynująca zarówno dla twórców, jak i odbiorców.

Dzieła wykonane techniką raku niosą ze sobą głębokie znaczenie. Często są interpretowane jako metafora przemijalności, kruchości i piękna życia. Artyści wykorzystują je również do wyrażania swoich refleksji na temat natury, człowieka i jego miejsca w świecie. Ceramika raku to sztuka, która zaprasza do kontemplacji, zachęca do zadawania pytań i poszukiwania własnych interpretacji.

Podsumowanie

Technika raku to intrygująca wędrówka po królestwie ceramiki, która pozwala odkryć piękno przypadkowości i niepowtarzalności. Jeśli szukasz sposobu na wyrażenie swojej kreatywności i stworzenie unikalnych dzieł sztuki, raku może być idealną techniką dla Ciebie. Fundacja Twórczy Żar prowadzi cykliczne warsztaty z ceramiką raku.


Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


bottom of page